این خشونت جهانی را متوقف کنید! - مجله اینمن

بر اساس گزارش سازمان ملل 70 درصد از زنان در جهان به نوعی خشونت را تجربه کرده اند. این آمار نشان می دهد از هر 10 زن، هفت نفر در طول عمر خود خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه می کنند .

برای مقابله با این حجم خشونت و یادآوری عزم همگانی برای مشاخصه با خشونت علیه زنان، سازمان ملل از سال 1981، روز 25 نوامبر هر سال را با عنوان روز جهانی رفع خشونت علیه زنان نامگذاری کرد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 17 اکتبر 1999 نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی تصویب نمود.

جهانی خود را نارنجی کنیم

همواره رنگ های مختلف، به عنوان نماد برای اتفاقات یا تفکرات خاص مطرح بوده اند اما در چند سال اخیر استفاده نمادین از رنگ ها شدت یافته است. رنگی که به عنوان نماد متوقف کردن خشونت علیه زنان استفاده می شود، نارنجی و در طول 16 روز خاص است. روز بین المللی محو خشونت علیه زنان (25 نوامبر) تا روز حقوق بشر (10 دسامبر)، 16 روز نارنجی نام گرفته است.

سازمان ملل برای بالا بردن سطح آگاهی جامعه در مورد خشونت علیه زنان و بحث درمورد راهکار های آن پیشنهاداتی هم ارائه داده است:16 روز زمان دارید که خانه، شهر، کشور و جهان خود را نارنجی کنید. این یک کارزار جهانی برای سرانجام دادن به خشونت علیه زنان و دختران است. از همسایه خود شروع کنید، از گوشه خیابان، پیاده روهای پرجمعیت را نارنجی کنید، مدارس را، حتی آرایشگاه ها و پمپ بنزین ها را، روبان نارنجی ببندید، روی تابلوها و دیوارها پرچم های نارنجی بچسبانید و اگر می توانید 25 نوامبر یک راهپیمایی نارنجی برپا کنید.

آگاهانه نارنجی شویم

بحثی نیست که همه ما اگر ذره ای انسان دوست باشیم، به عنوان یک بشر از این حرکت، حمایت می کنم اما قضیه فراتر و گسترده تر از این حرف هاست. فقط با نارنجی پوشیدن، تغییر عکس پروفایل ها به رنگ نارنجی و بستن روبان نارنجی چیزی درست نمی شود. باید قدم و قدم هایی بزرگ تر برداشت. قدم هایی که رنگ احساساتی کمتری داشته باشد تا بتوانیم به عقلانیت این حرکت بیفزاییم. قدم هایی که صرفا برای مد بودن رنگ نارنجی نباشد! مخلص کلام اینکه: رنگ نارنجی و پرتقالی هم قشنگ است و می تواند برای 16 روز رنگ لباس و عکس پروفایل ما باشد اما بیایید قدم هایمان را نارنجی کنیم.

قدم ها بیشتر از رنگ ها از آگاهی داشتن نشانی دارد. آگاهانه بودن یعنی خیلی از رفتارهایی که به صورت عادات روزمره درآمده اند، مصداق خشونت علیه زنان است. نکته دیگر اینکه برعکس آنچه به نظر می رسد خشونت علیه زنان به مردان محدود نمی شود؛ بسیاری از زنان مصداق شاخص خشونت زنان علیه زنان هستند.

خشونت های پنهان را جدی بگیریم

انواع خشونت را علاوه بر تجاوز جنسی و حملات جسمانی و کتک زدن که دو نوع شناخته شده و مطرح خشونت هستند به دسته هایی همچون به کار بردن الفاظ رکیک در رابطه با زنان، احساس مالکیت به زن و خواهان نابرابری تقسیم می کنند.

بسیاری از زنانی که دچار خشونت می شوند، بنا به دلایلی آن را پنهان می کنند. دختری که برای پیمودن یک راستا کوتاه از نگاه ها و تکه پرانی های مردان در امان نیست و اگر نظارتی باشد نه بر رفتار مردان است بلکه انگشت اتهامات و تقصیرها را به طرف دختر می گیرند، در محیط اجتماعی استرس زایی زندگی می کند که علیه او خشونت می ورزند. فضای مجازی و گروه های اجتماعی که در آنها گاهی بدون فکر انواع جوک با اشاره به خصوصیات جسمی و روحی زنان ساخته شده و فوروارد می شود، نمونه خشونت علیه زنان است.

و ده ها نمونه کوچک و بزرگ که با واکاوی رفتارمان به خشن بودن آنها پی می بریم. شاید بهتر باشد مصادیق این خشونت را درک کنیم تا هروقت خواستیم رفتاری را که از روی عادت انجام می دهیم، آگاهانه بنگریم، شاید آن فرد دو آتشه که سر تا پایش را نارنجی کرده است، صبح تا شب خشونت علیه زنان انجام دهد.

یادداشت اختصاصی خبرنگاران