ورود نمونه یک سیارک به زمین در ماه سپتامبر - مجله اینمن

اُسیریس-رِکس (OSIRIS-Rex)، اولین ماموریت بازگشت نمونه سیارکی ناسا، در ماه اکتبر سال 2020 از صخره فضایی بنو (Bennu) نمونه برداری کرد و اکنون در مسیر بازگرداندن آن نمونه به زمین هفت سال پس از پرتاب است.

به نقل از اسپیس، در حالی که این کاوشگر مسیر بازگشت خود در فضا را طی می نماید، تیم های روی زمین در حال آماده شدن برای فرود نمونه های سیارک بنو در روز 24 سپتامبر (دوم مهر 1402) در صحرای یوتا هستند.

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، کپسول حاوی نمونه از وسیله نقلیه اصلی جدا می گردد و در ساعت 10:41 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (18:11 به وقت ایران) وارد جو زمین می گردد. این کپسول برای مقاومت در برابر گرما و تلاطم ناشی از ضربه ورود ساخته شده است. انتظار می رود که کپسول تقریباً در ساعت 10:54 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (18:24 به وقت ایران) فرود نسبتاً نرمی داشته باشد.

در حالی که تنها شش ماه به سرانجام کار به جای مانده است، خدمه ناسا کاری را انجام می دهند که در آن برترین هستند. آن ها برای بازیابی این نمونه تقریبا 250 گرمی تمرین می نمایند تا اطمینان حاصل نمایند که نمونه سیارک بنو به هیچ عنوان آلوده به میکروب های زمینی نمی گردد.

مایک مورئو (Mike Moreau)، معاون مدیر پروژه در مرکز پرواز های فضایی گادرد ناسا در گرین بلت، مریلند، می گوید: هنگامی که کپسول نمونه فرود آمد، تیم ما به سرعت آن را بازیابی می نماید و آن را به یک اتاق تمیز موقت می رساند.

دانشمندان به نمونه هایی از سیارک بنو و سیارک هایی مانند آن علاقه مند هستند، زیرا پتانسیلی برای جا دادن سرنخ هایی از فرآیند های تشکیل سیاره ها و بعلاوه به طور بالقوه، شواهدی مولکولی از پیش ساز های حیات در خود دارند. نمونه های شهاب سنگی که روی زمین یافت می شوند برای این نوع تحقیقات تا حدودی مفید هستند. مواد سیارکی جمع آوری شده در فضا عاری از هرگونه آلودگی زمینی بوده و حاوی ذراتی کوچک تر از آن هایی است که در شهاب سنگ هایی که از جو سیاره ما عبور می نماید، وجود دارد.

تیم های ناسا برای محافظت از نمونه های بنو در برابر هرگونه مهاجم زمینی اقدامات گسترده ای انجام می دهند و مطمئن می شوند که آن ها به خوبی جمع آوری می شوند. طی شش ماه آینده، خدمه ناسا و شرکت فضایی لاکهید مارتین روش های گام به گامی را برای بازیابی و انتقال نمونه اسیرس-رکس از یک منطقه به مساحت 59 در 15 کیلومتر در داخل ملکی متعلق به وزارت دفاع آمریکا در صحرای یوتا به مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون انجام می دهد.

پس از فرود، کپسول به یک اتاق تمیز متحرک منتقل می گردد، جایی که متخصصان سپر حرارتی و نمای بیرونی محافظ کشتی را باز می نمایند تا ظرف مهر و موم شده حاوی مواد بنو را خارج نمایند. نمونه های زمینی نیز از محل فرود اسیرس-رکس برداشته می گردد تا در برابر هرگونه خطر آلودگی در هنگام فرود مورد آزمایش قرار بگیرد. پس از انتقال به مرکز فضایی جانسون، یک فرآیند دقیق برای باز کردن آن انجام می گردد.

پس از باز کردن بسته بندی، یک چهارم از مواد بازیابی شده در اختیار محققان قرار می گیرد. ناسا می گوید که باقی مواد برای سایر دانشمندان در حال حاضر و نسل های آینده حفظ خواهد شد.

منبع: ایسنا