چرا بوی خودمان را به خوبی بوی بقیه تشخیص نمی دهیم؟ - مجله اینمن

به گزارش راهنماتو، درست است که قدرت بویایی ما در مقایسه با گونه های دیگری مثل سگ، موش و خوک خوب نیست، اما همچنان شامه ای قوی داریم و در بعضی مواقع حتی با این حیوانات رقابت داریم.

بینی ما تقریبا 400 گیرنده بویایی متفاوت دارد که می تواند 10 نوع بو و بیش از 1 تریلیون رایحه را ثبت کند و بویایی یکی از نخستین حس های تکامل یافته بشر بوده است.

یک مطالعه نشان داده که به علت تاریخچه تکاملی مان به عنوان شکارچی-گردآورندگان، نسبت به سگ ها در شناسایی ترکیبات بودار قوی تر و بهتر بوده ایم.

اما با اینکه همچنان می توانیم خیلی سریع زیر بغل مان را بو کنیم و عطری که زده ایم را استشمام کنیم، اما حساسیت مان، به خصوص نسبت به بوی بدن خودمان، در گذر زمان کم می گردد.

این را هیروآکی ماستونامی، زیست عصب شناس مولکوی از دانشگاه دوک می گوید.

او می گوید:

این در خصوص همه بو هایی که مدام و روزمره با آن ها روبرو می شویم صدق می نماید. مثلا نسبت به عطری که هر روز می زنیم، بوی داخل خانه و ... حساسیت مان را از دست می دهیم.

به این فرایند، خستگی بویایی گفته می گردد و با اینکه علتش به طور کامل شناسایی نشده (ممکن است تغییراتی در گیرنده های بویایی رخ می ده یا واکنش مغز به بو تغییر می نماید)، اما می توان این حس را با بوییدن نواحی ای با غدد عرق کم تر، مثل آرنج یا بازو، دوباره بازیابی کرد.

ریچل هرز، دانشمندان عصب شناس از دانشگاه براون، می گوید، توانایی ما در شناسایی بوی خودمان در بعضی موقعیت ها بیش تر می گردد.

ما بوی منحصربه فردی داریم که و خیلی سریع می توانیم تغییراتی که در این بو رخ می دهد را احساس کنیم.

مثلا اگر روز پراسترسی داشته باشید یا چیزی سیردار خورده باشید، احتمالا این بو را در عرق و بزاق تان احساس می کنید. مطالعات بین بو و ده ها بیماری ارتباط پیدا نموده اند.

نفسی که بوی میوه خراب می دهد ممکن است نشانه ای از دیابت تشخیص داده نشده باشد. حصبه بویی شبیه نان پخته تازه می دهد. پارکینسون بویی چوبی و مشک سان دارد.

بوی ما، ورای سلامتی، به روابط اجتماعی مان نیز مرتبط است. در مطالعه معروفی که در سال 1995 انجام شد، دانشمندان از زنان درخواست کردند تا تی شرت مردانی که محصولات معطر استفاده ننموده بودند، را بو نمایند. زنان بعضی از تی شرت ها را بیش تر از بقیه ترجیح می دادند و دانشمندان آن را به مجموعه ای از ژن ها به نام مجموعه سازگاری بافتی (MHC) نسبت دادند که درواقع پپتید هایی را کدگذاری می نمایند که سیستم ایمنی برای شناسایی مهاجمان از آن ها استفاده می نماید.

گاهی اوقات زنان بوی مردانی با ژن های متفاوت MHC را می پسندند که ناشی از ترجیحات فرگشتی برای ادامه بقاست. تحقیقات نشان داده که بچه دار شدن با کسی با ترکیب ژن های متفاوت MHC می تواند سازگاری فرزند را در مقابل عوامل بیماری زا افزایش دهد.

اما در پیدا کردن دوست های اجتماعی، برخلاف شرکای عاطفی، ما کسانی را ترجیح می دهیم که بو های مشابهی با ما دارند. این بوی مشابه ناشی از زیستن در مکان و محیط مشابه است.

ماتسونامی می گوید:

ما از بو به عنوان راهی برای ارزیابی خودمان استفاده می کنیم و کیفیت های متفاوتی برای اشخاص در نقش هایی که قرار است در زندگی مان ایفا نمایند، قائلیم..

چون انسان ها مخلوقاتی به شدت دیداری و بصری هستند، حس بویایی خیلی مرکز توجه نبوده است و بسیاری از ابعاد این حس هنوز ناشناخته است.