عوامل مؤثر بر عدم تعادل هورمونی - مجله اینمن

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

اصطلاح هورمون به ماده شیمایی اشاره دارد که به وسیله غده درون ریز و یا اندام بدن انسان ترشح می شود. هورمون ها به طور جامع به هورمونهای پپتیدی، هورمونهای استروئیدی، و مونوآمین ها طبقه بندی می شوند. هورمونها پیام رسان های شیمیایی بوده که به وسیله جریان خون به بافتها و سلوهای هدف انتقال یافته و در آنجا پاسخ ویژه ای را فراوری و یا فرایند حیاتی بدن مرتبط با رشد، سوخت و ساز و فراوری مثل را تنظیم می سازند.

چنانچه غدد و یا اندامهایی که هورمونها را فراوری و ترشح می نمایند تحت تأثیر منفی قرار گیرند، ممکن است موجب بروز انبوهی از علائم آزار دهنده شوند. در این مقاله به بعضی عوامل مؤثر در عدم تعادل هورمونی در چند هورمون پرداخته و هم هورمونهای دیگری از جمله هورمون رشد انسانی، استروژن و پروژسترون، و تیروکسین را در مقاله ای تحت اسم علائم عدم تعادل هورمونی به طور مفصل مورد آنالیز قرار داده ایم.

انسولین

انسولین و گلوکاگون هورمونهای پپتیدی بوده که به ترتیب به وسیله سلولهای بتا و سلولهای آلفای لوزالمعده ترشح می شوند. آنها نقشی حیاتی در تنظیم قند خون بازی می نمایند. گلوکاگون تبدیل گلیکوژن ذخیره شده از کبد به گلوکز را تسهیل می سازد. در حالی که ترشح گلوکاگون افزایش سطوح قند خون را افزایش می دهد، ترشح انسولین سطوح قند خون را کاهش خواهد داد. انسولین به کبد، ماهیچه و بافت های چربی پیام داده که گلوکز را از خون گرفته و آن به شکل گلیکوژن ذخیره سازند.

 ترشح بیش از حد انسولین منجر به هیپوگلیسمی (سطوح پایین قند خون)، شده که گاهی اوقات ممکن است موجب بروز شوک انسولینی در فرد شود. سردرگمی، ضعف، خستگی، سرگیجه، تعریق، و یا از دست دادن هوشیاری بعضی از نشانه های مرتبط با سطوح پایین گلوکز خون می باشند. چنین افرادی احتیاج دارند که به اسم اقدامی احتیاطی با خود شیرینی و شکلات همراه داشته باشند.

 دیابت، نوعی بیماری است که با سطوح بالای قند خون معین شده و به علت ترشح ناکافی انسولین و یا عدم توانایی بدن برای استفاده درست از انسولین رخ می دهد. تشنگی بیش از حد، تکرر ادرار، افزایش اشتها، کاهش وزن، ضعف، مسائل بینایی، و غیره، بعضی از علائم دیابت می باشند.

هورمون کاهنده ادرار

ADH مخفف هورمون کاهنده ادرار می باشد. ADH که بعلاوه وازوپرسین نامیده می شود، به وسیله غده هیپوفیز ترشح می شود. این هورمون از غلظت یافتن بیش از حد ادرار جلوگیری می نماید. ترشح بیش از حد این هورمون باعث می شود ادرار جمع شده و غلظت یابد. بعلاوه می تواند موجب احتباس آب شود که به نوبه خود ممکن است موجب پف کردن بدن شود. ترشح ناکافی این هورمون می تواند موجب بروز دیابت بی مزه شود، این عارضه با تشنگی مفرط و دفع ادرار بسیار رقیق معین می شود.

به این علت که عدم تعادل هورمون منجر به بروز بیماریهای مختلفی می شود ضروری است که درمان لازم در این مورد اتخاذ شود.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.