ماجرای بازیگری فردین و گوگوش در سریال امام علی ع - مجله اینمن

به گزارش خبرنگاران به نقل از سیمرغ ،انتخاب بازیگر، آن هم برای یک پروژه بزرگ که قرار است دوره مهمی از تاریخ اسلام را روایت کند، حتما در سال های انتهای دهه 60 و ابتدای دهه 70 کار سختی بوده است. بازیگرانی که آنقدر خوب شناخته شدند که تصویر کاراکترشان در سریال امام علی(ع) هنوز هم ماندگارترین تصویر در دوران بازیگری شان در ذهن مردم است. محمدرضا شریفی نیا، در نقش ولید، زنده یاد جهانگیر فروهر در نقش اباسفیان، ویشکا آسایش در نقش قطام و از همه تاثیرگذارتر بازی داریوش ارجمند در نقش مالک اشتر. اما هر کدام از این بازیگران چطور انتخاب شدند؟

محمد بیک زاده تهیه نماینده سریال ماندگار امام علی(ع) در گفتگویی به سوالاتی در این زمینه پاسخ داده است.

تمامی بازیگرهای گروه را من، سیدداوود میرباقری و عبدالله اسکندری انتخاب کردیم. آقای شریفی نیا دستیار آقای میرباقری بود و زمان تست گریم به گروه اضافه شد. عبدالله اسکندری او را معرفی کرد. تازه هنوز ایشان برای بازی هم انتخاب نشده بود.

ابتدا صحبت فردین شد. البته برای خیلی از نقش ها صحبت خیلی از بازیگران قبل از انقلاب شد. آن موقع هم حرف من را خیلی گوش می کردند مثل امروز نبود که گوششان را روی حرف ما ببندند. برای خیلی ها مجوز بازی گرفتیم اما برای بازی فردین اجازه ندادند. علتش هم خیلی ساده است، ما قهرمان زنده نمی خواهیم. فردین برای توده مردم قهرمان بود.

بله و فردین را نپذیرفتند. علی آزاد را پذیرفتند؛ در حالی که اگر به تصاویر سینمای قبل انقلاب برگردیم فردین سمبل جوانمردی و آزادگی بود و علی آزاد سمبل نامردی و ناجوانمردی. علی آزاد هم نقش ابن عباس را بازی کرد. فخری خوروش و داوود رشیدی را هم ما پیشنهاد دادیم و مهدی فریدزاده مجوز بازیشان را گرفت. ولی فردین را اجازه ندادند، گوگوش را هم همینطور.

بله. خانم فائقه آتشین.

بله. بنا بود این کار را بکنیم ولی موافقت نکردند. هدف هم داشتیم.

نه. علت شخصی داشت. دلیل اینکه اینها را انتخاب نموده بودیم، این بود که سخت است کار مذهبی ساختن که مردم غیرمذهبی یا کسانی که زیاد با مذهب انس ندارند ببینند. بنابراین باید یک المان هایی را تعریف می کردیم که به واسطه آنها حداقل دو، سه قسمت اول سریال را ببینند بعد خود قصه آنها را جذب کند. در تیتراژ اگر اسم محمدعلی فردین می آمد، بدون اینکه ما احتیاج به شلنگ تخته انداختن داشته باشیم در قسمت اول مردم پای کار می نشستند.

بله. یک گالری فرش در میدان ونک داشت که آنجا رفتم و با او صحبت کردم. او که از همان اول می دانست نمی گذارند ولی ما کار خودمان را کردیم و اگر هر کس کار خودش را بکند همه کارها درست می گردد.

بله. محمد هاشمی بزرگترین مدیریتش این بود که به حرف نمایندگان کار گوش می داد و احتمالا این بحث را منتقل نموده بود ولی نشد.

بله. داریوش ارجمند را من از بچگی می شناختم. ولی علت انتخابش بیشتر بازی در ناخدا خورشید بود. خیلی بازی قَدَری بود.

خود جنس بود و الحق و الانصاف بازی اش در ناخدا خورشید را به همان قوت و قدرت تکرار کرد. ما بعد از این دو کاراکتر بازی ای به آن قوت از داریوش ندیدیم. علتش هم این است که کارگردان نتوانسته از او بازی بگیرد. این آدم توانا است. اگر جایی بازی ضعیف از داریوش ببینید مقصر کارگردان است.

در تصویر چشم ها حرف می زنند. تو در چشم داریوش گاهی آدم خوب می بینی، گاهی آدم بد می بینی. تو در چشم داریوش آدم دوگانه ای می بینی و شخصیت مالک همین است. آدم تند و عصبانی ای است و آدم مطیعی است. هر دوی این دو شخصیت باید در چهره این کاراکتر باشد. خشن است که در چهره داریوش هست. آنها هم که اسم بردید بازیگرهای خوبی بودند ولی داریوش می توانست مالک باشد و مالک سینمای ایران داریوش است.

فردین خیلی چهره توانایی بود و ما از مالک به دنبال چنین چیزی بودیم. یک کاریزمایی باید در چهره اش می بود.

تا دفتر مدیر شبکه رفت ولی همانجا آب پاکی را روی دستمان ریختند.

بله. تا فردین با ما همکاری کردند ولی درباره گوگوش نه. ما هم گوگوش نمی گفتیم می گفتیم فائقه آتشین که زهرش کم گردد ولی دیگر آنجا گفتند بس است.

خیلی دنبال بازیگر کاراکتر قطام گشتیم. خیلی ها هم اسم هایشان آمد و آنالیز کردیم ولی هیچ کدام به دل ما نمی نشست. قطام از آنها درنمی آمد. اسم نمی برم چون به برخی از خانم های بازیگر برمی خورد.

ما را با خانم ها درنینداز.

بله. همه اینها بودند ولی آیا بالرین هم بودند؟ باله فن راه رفتن و حرکت بدن است.

بله. فائقه آتشین اگر بود، بعد 20سال آمدنش در تصویر فقط اسمش جاذب بیننده بود ولی فن چرخیدن، راه رفتن، حرکت بدن اینها برای ما مهم بود. در هند اگر می خواهند یک بازیگر انتخاب نمایند باید حتما پایکوبی بلد باشد چون با بدنش کار دارد. در هالیوود اگر می خواهند یک بازیگر انتخاب نمایند فقط اینکه این خوشگل است دلیل انتخابشان نیست. باید فن حرف زدن را بداند. یک آدم شیمبل را به سینما راه نمی دهند. اما در بازیگرهایمان کسی را داریم که سین شین می زند. شیمبل است ولی بازیگر شده. ویشکا در انگلیس تحصیل نموده بود و باله بلد بود. عمده ترین دلیل انتخابمان همین بود.

یک بار در خانه مازیار پرتو عبدالله اسکندری ویشکا را می بیند. بدون اینکه به ما چیزی بگوید سر صحنه او را گریم می نماید و لباس تنش می نماید. لحظه ای که ما او را دیدیم انگار آب داغ روی ما ریختند. خود قطام بود. با گریم فوق العاده عبدالله و لباسی که باز خود عبدالله انتخاب نموده بود.