من و مادر، کرونا را شکست دادیم - مجله اینمن

لاله صدیق در دوران دبیرستان مسابقات زیادی را از روی سکوهای پیست تماشا کرد، تا این که روزی خودش تبدیل به نفر اول پیست های سرعت ایران شد. لاله صدیق در 44 سالگی، هنوز هم یکی از بهترین راننده های ایران است و می گوید دوست دارم تا زمانی که فکر و شرایط فیزیکی اش اجازه می دهد ادامه دهد. شوماخر ایران که حالا رئیس کمیته آموزش فدراسیون اتومبیلرانی است و تنها کرسی بین المللی ما را در فدراسیون جهانی در اختیار دارد، مهمان صفحه ورزشی روزنامه جام جم بود.

پرستاری از مادر

با توجه به ابتلای مادرم به ویروس کرونا سه ماه سخت را گذراندیم، اما حالا که مادرم بهبودی کامل حاصل کرده، من و دیگر اعضای خانواده می توانیم نفسی به راحتی بکشیم. مادر در پی بیرون رفتن از منزل برای انجام امور روزمره حدود 10 روز قبل از عید این اتفاق برایش افتاد و بعد از چند روز با مراجعه به بیمارستان متوجه شدیم هر دو ریه او با ویروس کرونا درگیر شده است. مادرم حدود یک هفته در بیمارستان بود اما به دلیل حجم مراجعه کننده ها و خستگی کادر درمانی، من شخصا مسوولیت پرستاری از ایشان را در خانه برعهده گرفتم. خیلی شرایط سختی بود چون علاوه بر اینکه نگران سلامت مادر بودیم نگران سلامتی پدرم نیز بودیم. در واقع ما با یک حمله ناگهانی روبرو شدیم و ویروس کرونا مثل یک شبیخون کل خانواده را غافلگیر کرده بود.

شکست کرونا

خیلی ها از من پرسیدند نگران این نبودی که خودت هم مبتلا شوی؟ باید بگویم صددرصد این نگرانی با من و سایر اعضای خانواده بود. من پرستار مستقیم مادر بودم و سعی کردم تمام نکات پزشکی را رعایت کنم. خودم هم هر یک روز در میان تست کرونا می دادم. البته در آن ایام لباس های سرهمی کرونا را می پوشیدم که خیلی شبیه به لباس های اوورال مسابقه اتومبیلرانی است. با این حال حسی که هنگام پوشیدن این لباس داشتم تفاوت زیادی داشت با زمانی که لباس اتومبیلرانی می پوشیدم. من در این سه ماه استرس و نگرانی شدیدی را تجربه می کردم، اما حالا حوشحالیم از اینکه کرونا را شکست داده ایم.

اولین نفر بودم

فارغ از این که در کودکی عاشق سوار شدن بر ماشین برقی های شهر بازی بودم، سابقه حضور من در اتومبیلرانی برمی شود به 13 یا 14 سالگی که با اصراری که داشتم، پدرم رانندگی با ماشین عریض و طویل بیوک را به من آموزش داد. در واقع با آن جثه ریز، هم مجبور بودم روی بالش بنشینم و هم به سختی پاهایم را به پدال می رساندم. بعدها با دریافت گواهینامه مهارت های من در رانندگی بیشتر شد تا اینکه به پیشنهاد دوستانم مراجعه کردم به کمیته اتومبیلرانی برای حضور در مسابقات سرعت. آن زمان هیچ دختری برای حضور در مسابقات سرعت اعلام آمادگی نکرده بود و من اولین نفر بودم. به همین خاطر موانعی هم حضور داشت و مخالفت هایی هم شد اما به همراه پدرم به یکی از مراجع تقلید مراجعه کردیم و با فتوای ایشان اجازه حضور در مسابقات را پیدا کردم.

رشته لاکچری

در حال حاضر برای خودروی مسابقه ای، متوسط هزینه حضور در هر رقابت با توجه به استفاده از لاستیک ها، لنت ها و بنزین مخصوص چیزی در حدود 20 تا 30 میلیون تومان است؛ البته اگر خودروی شما دچار نقص فنی شود این هزینه هم به شکل سرسام آوری بالا می رود.

استقبال چشمگیر خانم ها

معتقدم علاقه مندی و انگیزه بانوان برای یادگیری رشته اتومبیلرانی از آقایان بیشتر است که شاید دلیل اصلی آن نگاه عموم جامعه به رانندگی خانم ها باشد. طی سالیان اخیر شاهد حضور پررنگ بانوان در کلاس های آموزشی و رقابت های رده همگانی یا آماتوری هستیم. این نشان می دهد ورودی خوبی داریم. البته به دلایل متعدد، ماندگاری خانم ها در رشته اتومبیلرانی کوتاه است. به هر حال مسائل عدیده ای بر سر راه وجود دارد؛ هم به دلیل عدم سازگاری این رشته با روحیات خانم ها و هم به دلیل هزینه ها و مخارج سنگین. در کل همه علاقه مندان اگر 16 سال تمام باشند می توانند با دریافت کارت عضویت از فدراسیون یا هیات استانی، به رشته اتومبیلرانی ورود کنند. مقدمات کار هم این است که در دوره های آموزشی آماتوری، متوسطه و حرفه ای قرار بگیرند. در واقع بعد از یک سال حضور در رده های آماتوری و درخشش در مسابقات می توانند به رده متوسطه بروند.

فیلم های پیشنهادی

در ابتدای حضورم در حرفه اتومبیلرانی فیلم های اتومبیلرانی را خیلی دنبال می کردم. فیلم های سینمایی که برای عموم مردم جذاب است سری فست اند فیورس هستند. آخرین فیلم ساخته شده در حوزه اتومبیلرانی هم فیلم فورد اند فراری بود که اتفاقاتش به واقعیت نزدیک بود و من از تماشای آن لذت بردم.

نشستن و وزن کم کردن!

در مسابقات فرمولا به علت فشاری که روی راننده است و نیروهای مخالف، کالری زیادی صرف می شود. البته خود من در آن سطح مسابقه نداشتم اما در مسابقات سطح پایین تر، در هر رقابت با توجه به تعداد دورهای مسابقه، دمای هوا، میزان آمادگی خودم و شدت رقابت، بین یک تا سه کیلوگرم از وزن بدنم کم می شد. در کل اتومبیلرانی هم مثل همه رشته ها، بدنسازی خاص خودش را دارد. در واقع بدون این تمرینات شما نمی توانید فشارهای ناشی از رانندگی در سرعت بالا را تحمل کنید.

بهترین راننده های ایران

به نظر من در کلاس های استاندارد شروین یگانه یکی از عنوان دارترین راننده هاست. در کلاس های آزاد و جی تی آقای محمد مهری یکی از بهترین هاست . آقای مسگرها هم در رالی از خوب ها هستند. البته ما راننده خوب در ایران کم نداریم.

دوپینگ در اتومبیلرانی

در هر ورزشی دوپینگ وجود دارد و اتومبیلرانی هم از این قاعده مستثنا نیست. در اتومبیلرانی دو نوع دوپینگ وجود دارد یکی دوپینگ راننده و دیگری دوپینگ خودروی مسابقه ای. گاهی راننده ها ماشین خود را دستکاری می کنند، گاهی هم با خوردن داروهای انرژی زا یا داروهایی که استرس را کاهش می دهد، خود را برای مسابقه آماده می کنند که البته هر دو نوع آن تخلف محسوب می شود. در این بین دوپینگ راننده از دوپینگ خودرو خطرناک تر است، چراکه برخی داروها سطح هوشیاری را پایین می آورد و این موضوع می تواند جان راننده را به خطر بیندازد.

سن خداحافظی

در مسابقات اتومبیلرانی سن و سال به آن شکل معنا ندارد. در همین کشورمان، در مسابقات سرعت آ قای محترمی حضور دارد که بیش از 70 سال سن دارد. من هم طبیعتا دوست دارم تا زمانی که فکرم، فیزیکم و شرایطم اجازه می دهد در مسابقات شرکت کنم تا نسل راننده های زن در ایران مثل نسل دایناسورها منقرض نشود.

زهرا نعمتی؛ از تیراندازی تا سرعت

فدراسیون جهانی اتومبیلرانی 4 سال پیش کمیته ای تاسیس کرد مختص افرادی که با معلولیت های خاص یا کم توانی های جسمی، علاقه مند به حضور در رشته اتومبیلرانی هستند. به طور مثال خانمی در انگلستان هست که با وجود معلولیت از ناحیه پا، حضور فعالی در مسابقات سرعت دارد و یکی از بهترین راننده های انگلیس محسوب می شود. این کمیته ای که من یکی از اعضای آن هستم وظیفه اش حمایت از این افراد است. البته ما در ایران هنوز متقاضی رسمی نداریم اما خانم زهرا نعمتی به عنوان یکی از نخبه های ورزش ایران که قهرمانان دو دوره پارالمپیک هم هست علاقه زیادی به حضور در مسابقات اتومبیلرانی دارد و ان شاا... بعد از فارغ شدن از تمرینات تیراندازی، حتما در خدمتش خواهیم بود.

تصادف بد

متاسفانه تصادف بد هم داشتم. یک روز در پیست آزادی در حال تمرین بودم که در اولین پیچ U شکل، سیستم ترمز از مدار خارج و واژگون شدم. این یک تراژدی تلخ بود برای من. چون هم خودم از ناحیه پا و گردن دچار آسیب شدید شدم و هم خودرویی که داشتم به شدت خسارت دید. در کل خاطرات تلخ من بیشتر بوده اما شیرینی ایستادن روی سکوی قهرمانی آنقدر عمیق است که روی همه دشواری ها سایه می اندازد.

شوماخر ایران

الگوی داخلی من در اتومبیلرانی مرحوم سعید اعرابیان است، در واقع ایشان اولین استاد من به حساب می آید که در یک سانحه رانندگی در خارج از پیست جان خود را از دست داد. الگوی بین المللی ام معرف حضور علاقه مندان است چرا که خیلی ها لقب مایکل شوماخر ایران را به من داده اند. متاسفانه شوماخر هم در پیست اسکی دچار حادثه شد و خیلی غم انگیز با دنیای اتومبیلرانی خداحافظی کرد.

فیلم لاله، آماده اکران

من هیچ نقشی در فیلم لاله بازی نکردم. در حقیقت به من پیشنهاد شد که نقش خودم را خودم بازی کنم، اما واقعا هنری در زمینه هنرپیشگی ندارم وبازیگری از حوصله من خارج است. اساس فیلم لاله بر مبنای داستان زندگی من است اما تغییراتی هم در آن ایجاد کردند. آخرین سکانس های این فیلم زمستان سال گذشته گرفته شد و قرار بود در ایام نوروز، به عنوان یکی از پنج فیلم برگزیده اکران شود اما کرونا باعث شد این اکران به تعویق بیفتد. فکر می کنم بزودی این فیلم روی پرده سینماها برود.

بالاترین سرعت؛ 287

بالاترین سرعتی که رفتم 287 کیلومتر در ساعت بود. البته من این سرعت را خارج از کشور و در پیست اتومبیلرانی بحرین در مسابقات فرمولا BMW تجربه کردم و ماشینی هم که داشتم خیلی شبیه خودروهای فرمول یک بود. در خیابان های تهران هم از مرز 230 عبور کرده ام. البته این سرعت برای زمان جوانی و جاهلی ما بود.

رضا پورعالی - ورزش / روزنامه خبرنگاران