همه چیز درباره اختلال شخصیت اسکیزوئید یا دوری گزینی
به گزارش مجله اینمن، در دنیای شلوغ و پر از ارتباطات امروزی، افرادی هستند که ترجیح می دهند در لاک تنهایی خود فرو بروند و از تعاملات اجتماعی دوری نمایند. این افراد ممکن است به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلا باشند؛ اختلالی که با گوشه گیری، بی تفاوتی و عدم تمایل به برقراری روابط تعیین می گردد. در این مطلب از خبرنگاران مگ به آنالیز این اختلال، علائم، علل، روش های تشخیص و درمان آن می پردازیم و به سوالات رایج درباره این بیماری پاسخ می دهیم تا درک بهتری از دنیای درون این افراد به دست آوریم.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟
اسکیزوئید نوعی اختلال شخصیت دوری گزین (Eccentric) است. فرد مبتلا به این اختلال رفتاری متفاوت از بیشتر افراد دیگر دارد. این رفتار می تواند شامل اجتناب از تعاملات اجتماعی یا به نظر منزوی و بی احساس آمدن باشد. این در حالی است که افراد مبتلا به این اختلال می توانند در جامعه به طور نسبتا خوبی عمل نمایند.
نشانه ها و علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید
این اختلال معمولا در اوایل بزرگسالی تشخیص داده می گردد و با علائم زیر می توان متوجه آن شد:
- گوشه گیری و انزوا
- ترجیح دادن تنهایی
- اجتناب از موقعیت های اجتماعی
- عدم تمایل به برقراری روابط
- به نظر کسل و بی تفاوت آمدن
- ناتوانی در لذت بردن از فعالیت ها
- مشکل در ارتباط با دیگران
- نداشتن انگیزه
دلایل بروز اختلال شخصیت اسکیزوئید
معمولا یکی از خویشاوندان بیشتر افراد مبتلا به این اختلال به اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوئید یا اختلال شخصیت اسکیزوتایپی مبتلا بوده اند. البته درگیری با این اختلال دلایل و عوامل دیگری هم دارد که در فهرست زیر آن ها را می خوانید:
- عوامل محیطی؛ که به نظر می رسد بیشترین تاثیر را در دوران کودکی دارند.
- تجربه سوء استفاده یا بی توجهی در کودکی.
- داشتن والدینی که از نظر عاطفی بی تفاوت بوده اند.
جالب است بدانید که این اختلال در آقایان بیشتر از خانم ها دیده می گردد.
روش تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید
پزشک ابتدا کار را با یک معاینه فیزیکی کامل آغاز می نماید. این معاینه با هدف پیدا کردن هرگونه شرایط فیزیکی که ممکن است باعث بروز علائم شما گردد، انجام می گردد. بعلاوه ممکن است پزشک شما را به یک متخصص سلامت روان هم ارجاع دهد.
متخصص سلامت روان در اولین قدم یک ارزیابی روانپزشکی انجام می دهد. این ارزیابی ممکن است شامل پر کردن پرسشنامه هایی در خصوص علائم و افکار شما باشد. بعلاوه با متخصص سلامت روان مصاحبه ای هم خواهید داشت.
در این مصاحبه در خصوص دوران کودکی، روابط و سابقه شغلی شما سوالاتی پرسیده خواهد شد. پاسخ های شما به متخصص سلامت روان یاری می نماید تا به درستی و به برترین شکل، مشکل شما را تشخیص دهد. بعلاوه ممکن است در صورت تمایل شما در پی درمان، متخصص سلامت روان یک برنامه درمانی برای شما تدوین کند تا طبق آن پیش بروید.
روش های درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید
بسیاری از افراد ترجیح می دهند در پی درمان نباشند، چون درمان شامل تعامل با دیگران است و این همان موضوعی است که مبتلایان به این اختلال از آن فراری هستند. با این حال اگر تمایل به تغییر داشته باشید، درمان می تواند پیروزیت آمیز باشد. در این بخش به معرفی روش های مختلف درمانی می پردازیم.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
این روش برای تغییر رفتار طراحی شده و می تواند یک درمان پیروزیت آمیز برای این اختلال باشد. چون به شما می آموزد که چگونه افکار و رفتارهای خود را در موقعیت های اجتماعی تغییر دهید. همین موضوع ممکن است بی میلی شما برای برقراری روابط اجتماعی را تغییر دهد.
گروه درمانی
این روش گزینه دیگری است که می تواند به شما در تمرین مهارت های اجتماعی یاری کند. گروه درمانی به شما یاری می نماید در موقعیت های اجتماعی احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
دارو درمانی
از این روش به طور کلی استفاده نمی گردد، مگر اینکه سایر روش های درمانی موثر نباشند. هیچ داروی تایید شده ای به وسیله سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان اختلالات شخصیتی وجود ندارد. با این حال ممکن است از داروها برای درمان سایر شرایطی که همراه با اختلالات شخصیتی رخ می دهند، مثل افسردگی یا اضطراب، استفاده گردد.
دورنمای درمانی اختلال شخصیت اسکیزوئید
این اختلال یک بیماری مزمن است که درمانی ندارد. برخی از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است نتوانند شغلی داشته باشند یا با افراد دیگر رابطه برقرار نمایند. با این حال بسیاری از افراد می توانند شغل پیدا نمایند و زندگی نسبتا عادی داشته باشند. اگر با اختلال اسکیزوئید زندگی می کنید، با پزشک خود در خصوص ایجاد یک برنامه درمانی برای خود صحبت کنید.
کلام آخر
اختلال اسکیزوئید، اگرچه ممکن است با انزوا و بی تفاوتی همراه باشد، اما مانع از زندگی مستقل و حتی پیروز افراد نمی گردد. با آگاهی بیشتر از این اختلال و روش های درمانی موجود، می توان به افراد مبتلا یاری کرد تا با چالش های آن مقابله نموده و زندگی پربار تری داشته باشند. تشخیص به موقع و دریافت حمایت مناسب، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی این افراد ایفا می نماید. به یاد داشته باشیم که درک و همدلی با افرادی که با این اختلال زندگی می نمایند، می تواند به آن ها در پیمودن مسیر بهبودی یاری شایانی کند.
منبع: healthline
منبع: دیجیکالا مگ