شیوه ای برای کاهش اضطراب فرزندان طلاق - مجله اینمن

به گزارش خبرنگاران، همه بچه ها در طول زندگی خود ترس و اضطراب را به عنوان دو حس طبیعی تجربه می نمایند و این اضطراب بیشتر زمانی است که از مراقبان اصلی خود دور می شوند. خصیصه اصلی اختلال اضطراب جدایی، اضطراب غیرواقعی و مفرط درباره جدایی یا پیش بینی جدایی از خانه یا کسانی است که شخص به آن ها دلبستگی دارد. محققان در پژوهشی با عنوان اثربخشی درمان بهبود رابطه والد - کودک بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی در بچه ها طلاق این موضوع را آنالیز نموده اند.

در این پژوهش که توسط یاسمن زواشکیانی، دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد واحد رودهن و مینا مجتبایی، دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن صورت گرفته، آمده است : پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل است. در این پژوهش جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه والدهای مطلقه که دارای کودک دو تا شش سال دارای علائم اضطراب جدایی بودند که در سال 1396 به مرکز مهر عاطفه ها، مهدکودک ها و بهزیستی شهرستان مشهد مراجعه کردند. نمونه پژوهشی حاضر با حجم 40 نفر(20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) است.

ابزار این پژوهش، پرسش نامه SAAS-P ، سنجش اضطراب جدایی در بچه ها پیش دبستانی بوده است. مقیاس سنجش اضطراب جدایی فرم والد این مقیاس 34 ماده و چهار زیرمقیاس ترس از تنها ماندن، ترس از رها شدن، ترس از بیماری های جسمی و نگرانی درباره رویدادهای خطرناک است. پس از ارزیابی، اگر آزمودنی ها اختلال اضطراب جدایی داشتند، به جلسات درمانی وارد می شدند. در جلسات درمان با بهره گیری از مداخلات مبتنی بر درمان بهبود رابطه والد و کودک این امکان وجود دارد که در 10 جلسه هفته ای یک بار به وسیله استفاده از زمان های بازی 30 دقیقه ای رابطه والد با کودکش را تقویت کرد.

در این پژوهش آمده است: این شیوه ترکیبی از بازی درمانی و روینمودهای آموزش والدین است. با این تفاوت که بر رابطه والد کودک تمرکز دارد و بیشتر از تکنیک های بازی درمانی کودک محور استفاده می نماید. والدین تحت نظارت یکی از متخصصان بازی درمانی آموزش می بینند و سپس تکنیک های بازی درمانی کودک محور را در منزل با استفاده از مجموعه ای خاص از اسباب بازی ها اجرا می نمایند.

نتایج یافته های توصیفی بیانگر آن است که نمره اضطراب جدایی افراد گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون کاهش داشته است. این نشانه اثربخشی درمان CPRT (child parent relationship therapy) است. در حالی که نمره اضطراب جدایی افراد گروه کنترل تفاوتی نسبت به پیش آزمون نداشته است.

محققان می گویند: شیوه درمانی CPRT(مبتنی بر رابطه والد- کودک) موجب کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. این معناداری آماری بر تاثیر مثبت جلسات درمان CPRT گروهی بر کاهش اضطراب جدایی در بچه ها دو تا شش سال تاکید دارد.

در این پژوهش آمده است: طبق این مطالعه، ارتباط والدین با فرزندانشان نشان دهنده این است که CPRT می تواند اثرات بادوامی را در زندگی بچه ها داشته باشد. این جلسات توانسته به والدین برای ارتباط بهتر با فرزندشان یاری کند و والدین تغییرات مثبتی را در خصوص فرزندانشان گزارش کردند.

این پژوهش در اولین شماره نهمین دوره نشریه پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره منتشر شده است.